جعبه آتش نشانی یکی از ابزارهایی است که امروز در خانه و خودرو نیاز می شوند با توجه به افزایش جمعیت متناسب با این افزایش جمعیتی حادثه های ناگهانی که اتفاق می افتد می تواند به آتش سوزی ختم شود. کپسول آتش نشانی دژ می تواند یک انتخاب خوب برای جلوگیری از حادثه هایی از جمله آتش سوزی باشد که میتواند از روند پیشرفت آتش جلوگیری کند و مانع از طریق کپسول آتش نشانی مانع از آتش سوزی شود.
اگر بخواهیم نگاهی به انواع پودر آتش نشانی بیندازیم باید ابتدا بدانید مواد تشکیل دهنده ای که باعث می شود آتش مهار شود چیست؟! همه ی ما می دانیم که پا گرفتن آتش به سه عنصر اکسیژن و ماده سوختی و گرما است، اگر ما بتوانیم در هنگام آتش سوزی یکی از این سه عنصر را از شعله آتش بگیریم ما موفق شده ایم که بر مهار آتش غلبه کنیم. اما اگر آتش سوزی نزدیک شیر آتش نشانی هیدرانت باشد کار بسیار راحت است و با حضور آتش نشان می توانید آتش مهار کنید.
خرید کپسول آتش نشانی در نوع های مختلف می باشد که برای شناخت بیشتر به آدرسی اینترنتی https://www.atash-mahar.com سر بزنید و مشخصات کپسول آتش نشانی ها را بخوانید و با جزئیات آن آشنا شوید. در سایت آتش مهار قیمت کپسول آتش نشانی بسیار مناسب بوده و حتی می توانید محصول مورد نظر خودتان را بصورت شرایط اقساط خریداری کنید.
نکته بسیار مهمی که در مورد کپسول های آتش نشانی عموم مردم نمیدانند این است که این کپسول ها نیاز به شارژ دارند که با استفاده از دستگاه شارژ کپسول آتش نشانی اقدام به شارژ کپسول آتش نشانی کنید . در مراکز فروش کپسول آتش نشانی دژ می توانید تمامی محتویات این بسته ها را بصورت یکجا اقدام به خرید جعبه آتش نشانی کنید اما در هنگام خرید به تاریخ مصرف کپسول آتش نشانی دقت کنید که مبادا از مدت طول عمر ماده اصلی نگذشته باشد معمولا این فاصله زمانی یک الی دو سال است.
شیر آتش نشانی هایدرانت وسیله‌ای مورد استفاده برای مقابله با آتش است که در شهرها، روستاها و مناطق دیگر از طریق اتصال به سیستم لوله‌کشی آب منطقه، آب مورد نیاز آتش‌نشانان را برای اطفای حریق فراهم می‌کند. اختراع شیر آتش‌نشانی به فریدریک گراف مهندس ارشد امور آب فیلادلفیا در حدود سال ۱۸۰۱ نسبت داده می‌شود. برای اطلاع از قیمت شیر هیدرانت آتش نشانی و موقع استفاده از این وسایل آتش مهار باید به نکات ایمنی دقت کنید و از پوشیدن دستکش کار و کفش ایمنی مهندسی خودداری نکنید.
روش‌های آتش‌نشانی
روش‌های آتش نشانی بستگی به نوع آتش دارد. برای مقابله با آتش باید یکی یا بیشتر از عوامل اصلی مثلث آتش یعنی هوا، ماده سوختنی یا حرارت را کنترل کرد. همچنین می‌توان سیستم‌های خاموش‌کننده آتش یا اطفاء حریق را به دو گروه دستی و اتوماتیک تقسیم کرد؛ که در نوع اول یعنی دستی، عملیات خاموش کردن آتش به صورت دستی و توسط افراد یا آتش نشانان صورت می‌پذیرد و در نوع دوم یعنی اطفای حریق اتوماتیک، این عملیات به صورت خودکار و بدون حضور عوامل انسانی صورت می‌پذیرد.[۵]
شبکه بارنده خودکار اطفاءحریق
شبکه بارنده خودکار اطفاءحریق (به انگلیسی: fire sprinkler system)یک سیستم بسیار کارآمد و قابل اعتماد است و به‌طور خلاصه هدف از نصب آن حفاظت از جان انسان‌ها، حفاظت از اموال و حفاظت از سازه و جلوگیری از فروریزی ساختمان است. اسپرینکلر یک وسیله اطفاء‌کننده خودکار است که با رسیدن حرارت به عنصر حرارتی آن، باز شده و آب را روی منطقه تحت پوشش خود تخلیه می‌کند.اسپرینکلرها بنابر طراحی سنسور حرارتی خود در دماهای مختلف فعال می‌شوند. اسپرینکلرها بر اساس نوع پاشش به پایین زن و بالازن و دیواری تقسیم‌بندی می‌شوند. انتخاب نوع پاشش بر اساس شرایط معماری، شرایط سامانه لوله کشی، نوع سقف و... صورت می‌گیرد. روی اسپرینکلرها مشخصات آن‌ها به اختصار درج می‌شود.
آتش‌نشانی هوایی
نوشتار اصلی: آتش‌نشانی هوایی
یک فروند لاکهید پی-۲ نپتون متعلق به FEMA در حال عملیات در اکلاهاما - ژانویه ۲۰۰۶
آتش‌نشانی هوایی گونه‌ای از عملیات مقابله با آتش است که در آن از مسیر هوا و هواگرد به منظور عملیات اطفاء آتش استفاده می‌شود. این گونه عملیات بیشتر در آتش‌سوزی‌های جنگل‌ها و مهار آتش‌سوزیهایی که در مناطقی که از راه‌های زمینی غیرقابل دسترسی هستند، انجام می‌شود. در این گونه عملیات از اقسام مختلف هواگرد که توانایی حمل مواد ضر آتش را دارند استفاده می‌شود ولی هواپیما و بالگرد دو گونه پر کاربرد در این گونه مأموریت‌ها به حساب می‌آیند.
ایده هواپیماهای آتش‌نشان نیز به مانند ایده هواپیمای آب‌نشین به منظور کمک رسانی و اطفاء حریق در مناطقی مطرح شد که به شکل‌های گوناگون دسترسی به آن‌ها مشکل است. ایالات متحده آمریکا نخستین پیشگام در این زمینه بود و با بهره‌گیری از الگوی بمب‌های ناپالم که برای اولین بار در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفته بود، به طراحی و ساخت بمب‌های آبی روی آوردند که بر روی محوطه دچار حریق شده پرتاب شود و باعث خاموش شدن آتش شود؛ ولی به دلیل عدم موفقیت این روش، گزینه دیگری مطرح شد که همانا استفاده از مخازن آب است که پس از پر شدن از آب یا مایعات ضد آتش، با استفاده از هواگرد بر روی محل آتش‌سوزی پاشیده می‌شود؛ که این روش موفقیت آمیز بوده و تا به امروز به عنوان روشی استاندارد برای اطفاء حریق هوایی به کار می‌رود.
روش‌های آتش نشانی بستگی به نوع آتش دارد. برای مقابله با آتش باید یکی یا بیشتر از عوامل اصلی مثلث آتش یعنی هوا، ماده سوختنی یا حرارت را کنترل کرد. همچنین می‌توان سیستم‌های خاموش‌کننده آتش یا اطفاء حریق را به دو گروه دستی و اتوماتیک تقسیم کرد؛ که در نوع اول یعنی دستی، عملیات خاموش کردن آتش به صورت دستی و توسط افراد یا آتش نشانان صورت می‌پذیرد و در نوع دوم یعنی اطفای حریق اتوماتیک، این عملیات به صورت خودکار و بدون حضور عوامل انسانی صورت می‌پذیرد.[۵]
شبکه بارنده خودکار اطفاءحریق
شبکه بارنده خودکار اطفاءحریق (به انگلیسی: fire sprinkler system)یک سیستم بسیار کارآمد و قابل اعتماد است و به‌طور خلاصه هدف از نصب آن حفاظت از جان انسان‌ها، حفاظت از اموال و حفاظت از سازه و جلوگیری از فروریزی ساختمان است. اسپرینکلر یک وسیله اطفاء‌کننده خودکار است که با رسیدن حرارت به عنصر حرارتی آن، باز شده و آب را روی منطقه تحت پوشش خود تخلیه می‌کند.اسپرینکلرها بنابر طراحی سنسور حرارتی خود در دماهای مختلف فعال می‌شوند. اسپرینکلرها بر اساس نوع پاشش به پایین زن و بالازن و دیواری تقسیم‌بندی می‌شوند. انتخاب نوع پاشش بر اساس شرایط معماری، شرایط سامانه لوله کشی، نوع سقف و... صورت می‌گیرد. روی اسپرینکلرها مشخصات آن‌ها به اختصار درج می‌شود.
آتش‌نشانی هوایی
نوشتار اصلی: آتش‌نشانی هوایی
یک فروند لاکهید پی-۲ نپتون متعلق به FEMA در حال عملیات در اکلاهاما - ژانویه ۲۰۰۶
آتش‌نشانی هوایی گونه‌ای از عملیات مقابله با آتش است که در آن از مسیر هوا و هواگرد به منظور عملیات اطفاء آتش استفاده می‌شود. این گونه عملیات بیشتر در آتش‌سوزی‌های جنگل‌ها و مهار آتش‌سوزیهایی که در مناطقی که از راه‌های زمینی غیرقابل دسترسی هستند، انجام می‌شود. در این گونه عملیات از اقسام مختلف هواگرد که توانایی حمل مواد ضر آتش را دارند استفاده می‌شود ولی هواپیما و بالگرد دو گونه پر کاربرد در این گونه مأموریت‌ها به حساب می‌آیند.
ایده هواپیماهای آتش‌نشان نیز به مانند ایده هواپیمای آب‌نشین به منظور کمک رسانی و اطفاء حریق در مناطقی مطرح شد که به شکل‌های گوناگون دسترسی به آن‌ها مشکل است. ایالات متحده آمریکا نخستین پیشگام در این زمینه بود و با بهره‌گیری از الگوی بمب‌های ناپالم که برای اولین بار در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفته بود، به طراحی و ساخت بمب‌های آبی روی آوردند که بر روی محوطه دچار حریق شده پرتاب شود و باعث خاموش شدن آتش شود؛ ولی به دلیل عدم موفقیت این روش، گزینه دیگری مطرح شد که همانا استفاده از مخازن آب است که پس از پر شدن از آب یا مایعات ضد آتش، با استفاده از هواگرد بر روی محل آتش‌سوزی پاشیده می‌شود؛ که این روش موفقیت آمیز بوده و تا به امروز به عنوان روشی استاندارد برای اطفاء حریق هوایی به کار می‌رود.
コメント